Yeryüzünün neresinde bulunduğumu bilmiyorum.Bildiğim tek şey ailemden, sevdiğim herşeyden, şehrimden uzakta. Tanımadığım birinin yanında yaşadığım. Ama bunu söylemiştim sana...Ben bir gün hiç tanımadığım birinin yanında göz yaşlarımla yaşıyor olacağım demiştim. Ve o zaman işte bu zaman! Benim gecelerce döktüğüm göz yaşları senin yüreğine değiyor mu acaba? İsmini sayıklamamak için kendimi zor tuttuğum........ Ben gerçekten üzgünüm. Artık yaşamıyor, sadece hayatın bir yerinde tanımadığım bir şehirde var olmaya çalışıyorum... (Sayfalarca yazmak isterdim çektiğim acıları ama hiç bir şeye fayda etmiyor... Ben gerçekten çok üzgünüm!!!)
Sonu belli olmayan bir yoldur hayat. Önüne ne zaman, neyin çıkacağını bilemezsin. Bazen birşeyler alır götürür senden, tutamazsın...! Bazen de hayatın getirdiklerinden kaçmak istersin, ama kaçamazsın... Böyledir hayat!!!
Gel şu kalbimin üstündeki kayayı oynat artık yerinden-
Şu dağın kıyısına oturup taş yiyeceğim, elimden gelen bu. Demem o ki özlemek öyle ağır!
